Μάνα είναι μόνο μία...

Μετά από εναν χρόνο που ζω μόνη μου συνειδητοποιώ πως έχει αλλάξει όλη μου η ζωή...Μόνη μου ορίζω τους ρυθμούς μέσα στους οποίους ζω,μόνη μου πρέπει να ανταπεξέλθω σε υποχρεώσεις και προβλήματα.Αν δεν μαγειρέψω δεν θα φάω,αν δεν καθαρίσω θα ζω μες στις κατσαρίδες(δυστυχώς έχω και απ'αυτές...),αν δεν βάλω πλυντήριο δεν θα χω ρούχα,αν δεν πληρώσω λογαριασμούς δεν θα χω ρεύμα,νερό,τηλέφωνο και τα λοιπά...
Έτσι λοιπόν αυτή την εβδομάδα περίμενα πως και πως να 'ρθει η μάνα όχι εξ ουρανού αλλά εκ των Αθηνών.Όπως και έγινε...ήρθε 2μέρες και μου έκανε το σπίτι τέλειο,μου μαγείρεψε,μου ψώνισε...αααχχ...τι ωραία...
Μη φανώ και συμφεροντολόγα..ήθελα να την δω κιόλας...
Όταν πήγαινα σχολείο και έμενα ακόμα με τους γονείς μου,με την μάνα μου ήμασταν άσπονδοι εχθροί...όλη την ώρα τσακωνόμασταν.Πως αλλάξαν όμως τα πράγματα...τώρα έχουμε μια πολύ όμορφη σχέση...
Προχθές λοιπόν το βράδυ που είχε έρθει η μαμά μου εγώ δούλευα,είχε έρθει νωρίς για ένα ποτό στο μαγαζί που δουλεύω και μετά πήγε για ύπνο.Σχολάω 3.30 και πάω σε ένα άλλο μαγαζί για ένα ποτό.5παρά σκάει μνμ από μαμά..."Έρχεσαι?"...
Σκαλώνω και σκέφτομαι ότι ένα χρόνο τωρα δεν είχα λάβει τέτοιο μνμ...αυτό ήταν το χαρακτηριστικό που μου έστελνε όταν έβγαινα στο Λύκειο...
Και λέω κοίτα να δεις...κάποια πράγματα δεν αλλάζουν...